205. Kerstviering in Malawi
3
Kinderkerstviering 2012
De voorbereidingen voor het jaarlijkse kerstfeest voor de kinderen verliepen naar wens. Officiёle schriftelijke toestemming werd verkregen om de cafeteria hal van de universiteit te gebruiken. Een kleine duizend toegangskaartjes werden verdeeld onder de weeskinderen in 28 omliggende dorpen.125 kippen lagen in Blantyre hardbevroren te wachten op vervoer naar Mary View. 270 kilo rijst , 100 kilo maїsmeel, 20 kilo zout, 50 kratten fanta en coca cola, bergen witte kool, manden vol tomaten ,en stapels brandhout . Het was er allemaal. De hal was prachtig versierd met slingers en balonnen van de afgelopen teleurstellende Nederlandse deelname aan de Europese kampioenschappen.
De politie had beloofd om tien uur aanwezig te zijn., maar toen de aantal kinderen gestaag groeide en het gedrang aan de ingang van de hal steeds groter werd , was er om half elf nog steeds geen politieagent te bekennen. Ik belde… “geen probleem, we komen er aan.” Een kwartier later arriveerden twee agenten in uniform en de hoofdcommandant himself ,maar zonder uniform .Wel droeg hij een vuil overhemd en een paar afgetrapte slippers en wat meteen opviel: “Hij stonk een uur in de wind en keek me met glazige ogen aan”. Hij kwam naast me zitten en deed heel vertrouwelijk. Ik vroeg hem, waarom hij geen uniform droeg? Ik kreeg geen antwoord. Ik maakte hem duidelijk dat ik me beschaamd voelde. “Over een half uur verwachten we Mrs. Kasambwe de M.P( Member of Parliament) of Chiradzulu district en meer genodigde gasten en ik moet de officier van Politie, you Mr Malota, die zo gekleed hier verschijnt en stinkt naar alcohol, introduceren als de hoogste politie macht of the university campus? Hij zei:”Ndamva”” Ik heb het begrepen”. Stond op en ging. Ik heb hem niet meer terug gezien.
Om kwart voor elf gingen de deuren open en stroomde de hal vol met kinderen. De grotere kinderen op nieuwe stoelen en de kleinere kinderen op de schoongeschrobde betonnen vloer. Er was plaats voor velen. Br. Emmanuel was voor de kinderen de welbekende gastenmeester. Hij vroeg weer:”Wat komen jullie doen.?” “Dat weet jij wel” schreeuwden de kinderen. May Kambanga opened het feest met een lied dat me deed denken aan : “Nu zijt wellekome.”
Mayi Kasambe kwam een beetje laat, maar ze kwam , en werd welkom geheten door zingende en dansende dames van de thuiszorg. De kinderen keken een beetje verbaasd om zoveel eerbetoon voor iemand die ze nog kenden van vorig jaar.
Dan wordt er toneel gespeeld en hoor je gillende klappende kinderen, als ze zien en horen hoe de witchdoctor ontmaskerd wordt. Dan wordt er luid gejuichd als de dames bijna in trance raken tijdens de Manganje dans, dan wordt er gelachen en genoten, want elk kind krijgt een flesje fanta en weer zie ik kinderen de helft van de fanta overgieten in hun meegebrachte plasic flesje .Voor agogo, voor oma. Een kind zei: Niet voor oma maar voor mawa-voor morgen. Wie wat bewaart, die heeft wat.
Dan houdt Mayi Malombe haar jaarlijkse speech en waarschuwt de kinderen tegen de gevaren van AIDS. “Ga op tijd naar school en werk hard. Luie kinderen blijven arm.”: En nu maar hopen dat de kinderen het belang en de noodzaak van onderwijs ter harte nemen en de meisjes niet voor hun vijftiende met een kind op hun rug rondlopen.
Dan moet er gegeten worden.. In lange rijen staan de kinderen gewapend met blik,of bord, of schaal of bakje te wachten tot de dames van de thuiszorg dat serviesgoed gevuld hebben met rijst en kip en kool. Het duurt effe voordat iedereen voorzien is, maar alles verloopt rustig.
Ook de gasten worden bediend, dan volgen de chiefs, die al gauw half verscholen achter bergen voedsel zitten de genieten van gratis maaltijden. Veel gezegd wordt er niet, gegeten wel. Ik vraag me elk jaar opnieuw af, hoe ,zonder eetstokjes, zonder lepel of vork maar met pure vinger en handtechniek deze bergen rijst in een mum van tijd als sneeuw voor de zon verdwijnen. Een kromgegroeide chief staat na de maaltijd voldaan op en steunend op zijn stok schuifelt hij langzaam de zaal uit. “Ik kom volgend jaar zeker terug” zegt hij
Mayi Kasambwe MP. vertelt me dat ze helaas moet vertrekken, want ze moet nog naar een begrafenis in Bwato village, waar twee leden van eenzelfde familie getroffen zijn door de bliksem. Zo liggen zelfs op deze feestdag vreugde en verdriet heel dicht bij elkaar. De dames van de thuiszorg doen haar uitgeleiden.
Maar het feest gaat door. Het is tijd voor de disco. Mayi Malombe opent de dans en al gauw is de hele zaal een grote wervelende massa van dansende swingende lachende kinderen .
De dames van de thuiszorg verdelen de overgebleven voedselresten onder elkaar en gaan pas uren later vermoeid naar huis.
Het kinderkerstfeest 2012 zit er op.
Het was goed .
Het was mooi.
Het was gezellig.
Bedankt.
Henk/Wladimir.
Malawi
Reactie plaatsen
Reacties
Een mooi verhaal. mag ik stukjes gebruiken voor onze nieuwsbrief? Wij hebben een project in Malawi,
dat heet www.stichtingzikomo.nl. Dank Gerrit
Gitta van der Ham
Dank je wel en graag gedaan, ik vind erg bijzonder en geweldig wat br. Heck Wladimir heeft gedaan....
Jan Keizer
Dank je wel voor het delen van deze bijzondere kerstviering.
Goede voortzetting van alle goede werken daar. M.v.g. Gitta